za 6 juni 2015 - vandaag is het 27-04-2024

Alsof Maite Hontelé de zon uit Colombia heeft meegenomen, ontmoet ik haar, op de warmste dag van het jaar tot nu toe, in de tuin van de Oosterpoort in Groningen.
Net twee dagen in Nederland en een optreden in het Paard verder, maakt zij zich op voor het optreden vanavond. We hebben al enige jaren contact met elkaar, maar tot een ontmoeting in levenden lijve was het niet eerder gekomen.

Toen ik haar vroeg of ik haar mocht interviewen voor Latinnet.nl, reageerde ze meteen positief: “Ja, natuurlijk geen probleem! Ik maak wel ruimte ergens tijdens de soundcheck.”
Iets eerder dan de afgesproken tijd meldde ik me bij de Oosterpoort. “De band is net aangekomen, dus geen idee of ze nu tijd voor je hebben", werd me meegedeeld, "maar we geven door dat je er bent.”

Nog geen 5 minuten later kwam Maite hartelijk naar me toe met een broodje in de hand. “Sorry Victor, ik heb nog niet gegeten, zit nog een beetje met de jetlag. Maar super dat ik je dan eindelijk zie. Zullen we een plekje in de schaduw opzoeken?”

Hoe is het om weer terug te zijn in Nederland?

Dit is de eerste keer dat ik een periode van een jaar ben weg geweest uit Nederland. Daarom is het deze keer wel bijzonder. Ook weer allemaal heel vertrouwd. Vanaf het moment dat ik op Schiphol aankwam, voelde ik me weer thuis. In de eerste weken heb ik bijna geen tijd voor familie en vrienden en dat voelt vreemd. Gelukkig blijf ik na de tour een weekje langer om lekker bij mijn moeder te zijn en alle nieuwe baby’s te mogen bewonderen.

Ben je alleen gekomen of met een vaste band?

Deze keer ben ik met een 8-koppige band gekomen. Dit is inmiddels mijn eigen band, waar ik heel blij mee ben. De naam “Maite Hontelé” draagt mijn gezicht, maar in muzikaal opzicht hoort de band er gewoon bij. Ik denk dat in het bijzonder de band een grote bijdrage levert aan “het geluid” waarmee ik me onderscheid. Met deze band werk ik nu een kleine 3 jaar samen, na een lang proces van het zoeken naar de juiste mensen. Niet alleen waar ik me goed bij voel, maar ook hoe zij zich onderling met elkaar omgaan. We hebben een goede klik met elkaar en dat stralen we hoop ik ook uit op het podium. Voor de Nederlandse tour worden we ondersteund door Yumarya Grijt. Ik noem haar liefkozend de Celia Cruz van de Lage Landen. Dat ze met ons optreedt is gewoon te gek.

Hoe voelt het om in het buitenland een grotere ster te zijn dan in je geboorteland?

Het is een rare tegenstelling. Voor latin is hier een kleine markt. Groot zijn binnen de latin in Nederland is alsnog klein zijn binnen de latinwereld op wereldniveau. De ambitie om beroemd te worden in Nederland op salsa gebied heb ik niet. Wel heb ik de ambitie om te kunnen blijven terugkomen en voor goed gevulde zalen te kunnen optreden.
Ook in Colombia heb ik het doel niet gesteld om beroemd te willen zijn. Ik ben het, maar dat was niet het doel. Inmiddels word ik zeker in Medellín (de stad waar Maite woont) op straat herkend en ben ik die beroemde - Maite lacht - Nederlander.
Beroemd zijn heeft naast al het leuke en het positieve, ook mindere kanten en dat had ik me nooit echt goed gerealiseerd. Maar je hoort me niet klagen, hoor. Het hoort er gewoon bij.
Zonder de bekendheid had ik bijvoorbeeld afgelopen week niet op Salsa al Parque mogen spelen (Salsa al Parque is een van de grootste latin events ter wereld) En dat is wel een hele grote eer.

Hoe zie je jouw doelgroep? Latin luisteraars of toch de dansers?

Ik probeer hier altijd een mix in te vinden. Mijn albums hebben altijd een paar stevige dansnummers, maar er is ook ruimte voor een rustiger nummer, zoals een bolero. Mijn producent Juancho Valencia is hier ook altijd heel actief mee bezig. Zo hebben wij nu op het nieuwe album een Mexicaanse wals “La Bikina”. Verder ben ik altijd bezig om te benadrukken dat salsa een verzamelnaam is van verschillende stijlen. Bijvoorbeeld het nummer “Nochecita“ is een son cubano met Colombiaanse invloeden vanuit de pacifische kust. Deze is opgenomen met een hele beroemde groep uit die regio: Herencia de Timbiqui.

Ondanks het feit dat veel critici aangeven dat het fenomeen “album” dood is, omdat er alleen nog maar naar individuele nummers geluisterd wordt, probeer ik toch de luisteraar mee te nemen in een verhaal. Ook wanneer het nieuwe album in shuffle afgespeeld zou worden, hoop ik dat de luisteraars horen dat ik een thema of concept heb gehad bij het creëren van dit album. We zijn geen band die gewoon maar wat speelt.

Elk album wordt beter en beter. Toch blijf je heel trouw aan je eigen geluid. Kun je omschrijven, wat de Maite Hontelé-sound is?

Om te beginnen wil ik bij het nieuwe album aangeven dat we deze volledig analoog hebben opgenomen. Dus het geluid is technisch gezien anders.
Ik denk dat de klank van de trompet wel een bijdrage heeft in mijn geluid, hoewel ik tussen de albums wel een enorme ontwikkeling heb doorgemaakt. Toch is de melodische stijl die ik hanteer meer van invloed op de Maite-sound.
In Juancho Valencia heb ik niet alleen een producer en partner gevonden, maar vormen we samen ook een heel sterk team. Op dit moment is hij een van de grote componisten binnen de latinwereld. Vorig jaar genomineerd voor de Latin Grammy Awards met mijn album “Dejame Asi”, maar ook met Chocquib Town een latin urban groep.

Hij weet zo goed wat ik kan, maar ook wat ik wil en dat maakt onze samenwerking ook weer heel uniek. Van de eerste plaat “Mujer Sonera” dat voornamelijk een dansplaat is met weinig ruimte voor Maite, tot het nieuwste album “Te Voy A Querer” met die eigen Maite-sound, heeft hij me laten zien dat het gaat om mooie muziek maken en daar sta ik volledig achter. Wanneer je de plaat op zet, dan moet je geraakt worden.

Wat was het leukste optreden tot dusver?

Oeffff, dat is een moeilijke…. Dat zijn er veel. Maar ik wil je wel een bijzondere vertellen. Dat was in Brazilië, het land van de samba, tijdens carnaval. Heel groot podium en heel veel mensen, die helemaal los gingen op mijn muziek. Bovendien was het heel speciaal dat dit met mijn band was. Ik word vaak uitgenodigd om als soliste op te treden met grote artiesten, maar toch is het spelen met mijn eigen band wel heel erg fijn.

Niet alleen in muzikaal opzicht vind ik het leuk om de band mee te hebben op tour, maar ook omdat ik het belangrijk vind dat ze zien dat er een hele wereld buiten Colombia is. Nu zijn we in Nederland dat door andere landen wordt getypeerd met cliché ’s als “alle Nederlanders zijn gierig” of “alle Nederlanders zijn conservatief”. Ik vind het mijn taak om te laten ziet dat sommige cliché’s misschien waar zijn, maar we zijn meer dan dat. We zijn ook het land waar een homohuwelijk mogelijk is en waar gefietst wordt (Maite is in Colombia ambassadrice voor een groot fietsenmerk). Ik ben erg tegen stereotypering.

Wat is het bijzonderste dat je ooit hebt meegemaakt met een fan?

Bij “Primavera Fest” het festival voor de lente dat nog maar kort geleden is georganiseerd door Merlin Producciones, was een jonge fan van 2 jaar oud aanwezig. Helemaal idolaat en wil trompettiste worden. Kijkt non-stop naar filmpjes van mij en was samen met haar vader speciaal hier naartoe gekomen. Dat vind ik wel bijzonder. Bij datzelfde festival was ook een andere jonge fan die een collage had gemaakt. Het feit alleen al dat steeds meer jongeren mijn muziek gaan luisteren, raakt mij.

Wat is jouw favoriete nummer?

Cuba Linda van Grupo Folkorico Experimental Nuevayorkino. Een groep uit de jaren zeventig die weer traditionele muziek wilden gaan maken. Het beste van het beste. Je moet denken aan Ruben Blades die koortjes inzingt, Jimmy Bosch en Nelson Gonzalez om maar een paar namen te noemen. Ja, dit is wel waar ik echt van hou.

Wat voor muziek luister je thuis?

Klinkt misschien vreemd, maar eigenlijk weinig tot niets. Als ik thuis kom zijn mijn oren letterlijk moe van geluid. Ik geniet dan van vogeltjes en stilte.

Wat doe je graag naast het leven als artiest?

Helaas doe ik door de huidige hectiek te weinig naast werken. Maar ik hou van reizen en nieuwe dingen zien.
Momenteel hou ik me bezig met actief ontspanning opzoeken en dat vind veelal in het lezen. Dat doe ik heel graag.

Als je geen artiest was geworden, weet je wat je dan was geworden?

Dan was ik iets met talen gaan doen. Vertaler of journalist.

(Maite twijfelt zichtbaar een moment)

Misschien ga ik er toch wel iets naast doen. Juancho en ik gaan namelijk in Colombia een pilot opnemen voor een Nationale zender, waarin ik de rol ga vertolken van presentatrice. Het programma zal aandacht geven aan nationale en internationale artiesten. Het is een pilot, maar wel een bijzondere, want het programma is om ons heen geschreven. Dus we waren blij verrast, toen ze ons dat kwamen vertellen.

Is er ook een up-coming band, artiest of muzikant die jij zou aanbevelen?

Deze groep is niet up-coming, maar ze verdienen absoluut aandacht. Het is een bestaande Venezolaanse band “Los Blancos de Venezuela” Deze groep is alleen maar bekend geworden in Venezuela en Colombia, omdat ze niet durfden te vliegen. Dus ze kwamen niet ver. Maar ze verdienen zoveel meer aandacht. Ze zijn echt ontzettend goed. Een leuke anekdote is dat Oscar D’Leon niet kon doorbreken in Maracaibo (een gemeente in Venezuela). Hij heeft de hulp ingeroepen van deze groep heeft een nummer met ze opgenomen.

Een echte up-coming band is Toño Barrio uit Colombia. Het is een salsa band die een nieuw geluid brengt.

Waar wil je nog een keertje optreden?

Ik wil Europa in. Daarom is mijn plaat nu ook in Frankrijk uitgekomen. Maar een tour opzetten is een hele klus. Ik weet dat ik dan veel van mijn bandleden vraag. Zij hebben ook een familie, vrouw en vriendin. Dus misschien pakken we het volgend jaar wel anders aan. Minder Nederland en meer Europa.

Met welke artiest zou je wel eens willen samenwerken?

Ik heb de luxe gehad om met hele grote artiesten te mogen spelen, maar met iemand als Ruben Blades zou ik graag een project willen doen. Ook buiten de salsa wereld zijn er artiesten waar ik mee zou willen samenwerken. Iemand als Jorge Dexler vind ik gewoon waanzinnig. (Jorge Dexler is een singer/songwriter en Acadamy winnaar voor het nummer “Al otro lado del Rio”op de soundtrack van The Motorcycle Diaries )

Als je net zulke ambitieuze artiesten als jij een tip zou mogen geven.
Wat zou dat dan kunnen zijn?

Neem de tijd, maak een plan.
Een formule is er niet echt. Nederland en de huidige tijd zijn zo moeilijk. Ik heb zoveel respect voor die latin bands die hier blijven.
Maak gebruik van je netwerk, profileer je op beurzen en maak jezelf geloofwaardig.
Steek tijd en geld in een professionele clip. Want zonder clip besta je gewoon niet. Je bent pas een artiest of band, wanneer mensen je kunnen zien en horen.

De foto`s gemaakt van Concert in de Oosterpoort en Interview staan in dit album Trompettiste Maite Hontelé Toer Juni 2015 door Nederland verzamel Album 

---

Copyright - Disclaimer - Privacy

 Meer Latin nieuws