ma 15 juni 2020 - vandaag is het 26-04-2024

In de rubriek ‘Amor para….’ brengen wij iedere maand de passie van een Latin World bezoeker voor het voetlicht. Dit keer Daniel Patriasz (1965), zanger, percussionist en bandleider van Conjunto Amsterdam en freelance fotograaf.

Je hebt een vrij zeldzame achternaam? Waar ben je geboren?
Patriasz is een Hongaarse naam. Mijn grootouders aan mijn vaders kant waren Hongaarse zigeuners. Mijn moeder is Amsterdamse, mijn vader is in Wenen geboren en ik in Amsterdam. Die achternaam hoor je inderdaad niet vaak. Ik heb wat familie in Canada en Boedapest maar verder zijn er weinig Patriasz’ die rondlopen.

Waar komt de liefde voor muziek vandaan?
Ik kom uit een muzikale familie. Mijn ouders zijn beiden klassiek geschoolde musici. Mijn vader was hoornist en mijn moeder zangeres. Ik groeide op met muziek en een carrière in de muziek leek bijna vanzelfsprekend. Al op jonge leeftijd, ik schat 7 jaar of zo, volgde ik muzieklessen, eerst gitaar en daarna piano. Maar daar had ik niet zoveel mee. Toen ik de drums ontdekte, was ik verkocht. Dat vond ik het leukst en dan jazzmuziek.

Van Jazz naar Latin?
Ik ontdekte eind jaren 80 Salsa. Aan de Vijzelsgracht in Amsterdam had je vroeger een zeer bekende platenzaak Jazz-Inn. Als geen ander wist de eigenaresse klanten de liefde voor muziek over te brengen. Ik mocht van mijn vader één keer per maand een plaat kopen. Ze zette vaak platen op en op een dag draaide ze van Ray Barretto de plaat ‘Indestructible’. Die plaat maakte zoveel indruk op mij en mijn nieuwsgierigheid was geboren. Ik had geen idee wie Ray Barretto was, wie wat speelde, maar wilde er meer van weten. Dit was de ommezwaai voor mij.  

En toen?
Pragmatisch als ik ben, ging ik op zoek naar iemand die mij congalessen kon geven. Dat werd Claus Tofft, een Deense percussionist die sinds medio jaren 80 in Nederland woont en gespecialiseerd is in Salsa. Bij hem heb ik de eerste kneepjes geleerd. Er volgden er daarna meer… eigenlijk leer je een groot deel ook van de musici waarmee je op het podium staat. Ik heb met vele Salsa groepen gespeeld in binnen- en buitenland of optredens bezocht. Om maar een paar te noemen, zonder tekort te doen aan anderen, dan heb ik het bijvoorbeeld over Nicky Marrero, Javier Plaza en bijna alle mensen waarmee ik optrad en nog steeds optreed. Ik keek wat er gebeurde tijdens de optredens, hoe mensen speelden, hoe ze er uit zagen en er bij stonden en of het muzikaal klopte. Met muzikaal kloppen, bedoel ik wanneer het publiek wordt geraakt, de mensen dansen en uit hun dak gaan. Ook nam ik mijn eigen optredens op en ging dit thuis verder bestuderen.

Wanneer heb je je eerste band opgericht?
Conjunto Amsterdam is mijn eerste en enige eigen band. Die heb ik in 2008 samen met Miguel Padron opgericht op aanvraag van Jazz Café Alto in Amsterdam. Wij hebben daar 9 jaar iedere dinsdagavond gestaan. Er zijn wat wissels geweest in de loop van de tijd dus Conjunto Amsterdam zoals we die nu kennen, bestaat zo’n 9 jaar.

In 2016 hebben we onze eerste CD, ‘MUEVETE!’, uitgebracht.

 

We zitten midden in een crisis. Dat betekent ook voor Conjunto Amsterdam geen feesten en geen live optredens. Toch hebben jullie kortgeleden een nummer uitgebracht. Waarom?
Als band hadden we behoefte om iets opbeurends op de markt te brengen. Iets wat mensen hoop geeft en uplifting moest zijn. De werktitel was eerst “Amor en los Tiempos de Corona”; een verwijzing naar de titel van Gabriel García Márquez’ meesterwerk ‘Amor en los Tiempos de Cólera’, maar dat werd later ‘Salsa en los tiempos de Corona’. De muziek werd gecomponeerd en gearrangeerd door pianist Marc Bischoff waar vervolgens Marcos Gomez en Pedro Luís Pardo en ik er ieder een stukje tekst op maakten. De montage, mix en master zijn gedaan in Marc’s studio. Ieder heeft zijn deel opgenomen in zijn eigen faciliteit.

 

Jullie hebben dit lied samen tekstueel gecomponeerd?
Ja, dat klopt. En dit wil ik heel graag benadrukken: Ik ben bijzonder, of beter gezegd apetrots, op de band en de muzikanten van Conjunto Amsterdam. Ik werk samen met een aantal van de beste muzikanten in dit genre in Nederland die ik graag ook bij naam noem. Het zijn:  Marc Bischoff (piano en koor), Marco Toro (drums), Juan Carlos ‘Bulu’ Viloria (congas en koor), Marcos Gomez (keyboards, leadzang en koor) en Pedro Luis Pardo Cosme (bass, leadzang en koor).

 

Je andere passie is fotografie. Hoe is dit zo gekomen?
Als 13-jarig jongetje, kreeg ik van mijn vader, die ook al jaren een verdienstelijke amateurfotograaf was, een fototoestel. Hij was bang dat ik zijn fototoestel kapot zou maken. Van hem leerde ik de beginselen over sluitertijd, diafragma, filmgevoeligheid  compositie etc. Ik had er toen veel plezier maar het bleef hobby.

Heel wat jaren later heb ik fotografie weer opgepakt en fotografeer nu vooral portretten en food. Helaas ligt vanwege coronacrisis alles op z’n gat, maar momenteel heb ik op andere vlakken druk genoeg. Ik ben net verhuisd en ben aan het klussen in het huis.

 

Hoewel nog veel onduidelijk is, heb je enig zicht op optredens de komende tijd?
Onder voorbehoud staat nu op 19 augustus een optreden gepland bij de Observant in Amersfoort en op 7 november bij Muziekpodium DJS in Dordrecht. Ook zijn er privé optredens gepland. Maar alles is natuurlijk nadrukkelijk onder voorbehoud.

 

 

 

---

https://www.conjunto-amsterdam.com/
https://danielpatriasz.nl/
https://youpic.com/photographer/DanielPatriasz/

Copyright - Disclaimer - Privacy

Betrokken organisaties

Conjunto Amsterdam Salsa & Latin band

 In deze juni 2020 editie van het Latin-Magazine onder andere: